mecnunane — sf., esk., Ar. mecnūn + Far. āne 1) Çılgın gibi, çılgınca olan O anda zihnimden mecnunane bir fikir geçiverdi... S. F. Abasıyanık 2) zf. Mecnunca … Çağatay Osmanlı Sözlük
MECNUNANE — f. Delice, divanece. Mecnunlara ve delilere yakışır surette … Yeni Lügat Türkçe Sözlük